ΔΗΚΕΠΑ...μία ακόμα συζήτηση!

ΔΗΚΕΠΑ! μία ακόμα συζήτηση και ... "η πολιτική των αστερίσκων"

Τη Δευτέρα θα γίνει μία ακόμη συζήτηση για τη ΔΗΚΕΠΑ. Αυτή τη φορά με άλλους όρους και ίσως καλύτερες προοπτικές. Η καταλυτική παρέμβαση του πρώην λογιστή  σε προηγούμενη συνεδρίαση,  ουσιαστικά έλυσε τα μάγια και η αίσθηση είναι ότι όλοι έβαλαν νερό στο κρασί τους και συζητούν σοβαρά για κάποια λύση. Τα στοιχεία που παρουσίασε έδειξαν ότι «λεφτά υπήρχαν», λίγα, αλλά υπήρχαν και υπήρξε η επιλογή να μην δοθούν κυρίως στους μόνιμους εργαζόμενους. Η επιλογή αυτή, δυστυχώς, ήταν η αρχή για τη διάλυση και αποσάθρωση της επιχείρησης και οδήγησε σε  απόγνωση τους εργαζόμενους. 

Από τότε πολλοί ασέλγησαν πάνω στο πτώμα της ΔΗΚΕΠΑ. Συντηρώντας αδιέξοδες καταστάσεις και δίνοντας ψεύτικες ελπίδες! Την ευθύνη βέβαια την έχει η Διοίκηση, η οποία απέδειξε ότι δεν ήταν έτοιμη να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις. Δεν είχε σχέδιο, δεν είχε ανθρώπους, δεν είχε διάθεση!

 Όμως και οι υπόλοιποι, αν και προσπάθησαν να αναδείξουν το πρόβλημα, κάποιοι περισσότερο και με πάθος, με ανακοινώσεις, καταγγελίες, παρεμβάσεις και προσωπικό κόστος, ποτέ δεν μόνιασαν όλοι μαζί για να καταθέσουν λύση αξιόπιστη και βιώσιμη, λύση που να αντέχει σε κριτική και να είναι σύμφωνη με τους νόμους. Ό,τι κατατέθηκε ως πρόταση- οριστική λύση ήταν στο επίπεδο των εντυπώσεων, κλείνοντας, κάποιες φορές, το μάτι στην προσωπική πολιτική επιβίωση.

Σήμερα και εν όψει της συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο οι παρατάξεις ετοιμάζονται,  και καλά κάνουν, για να έχουν πρόταση. 
Μακάρι η πρόταση αυτή να αντέχει σε κριτική να στηρίζεται στους υπάρχοντες νόμους να δίνει οριστική λύση για το έργο της ΔΗΚΕΠΑ και για τους εργαζόμενους.

Τώρα πια δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για πειραματισμούς. Το θέμα της ΔΗΚΕΠΑ δεν προσφέρεται για την πολιτική επιβίωση κανενός. Σήμερα, την ώρα μηδέν, όλοι ας βάλουν το δάκτυλο «επί τον τύπον των ήλων» και ας δώσουν λύση. Οι προσωπικές πολιτικές,  η αλόγιστη υπογράμμιση του εγώ, δεν σβήνει τις ευθύνες αυτών που άσκησαν διοίκηση τόσο στο κοντινό παρελθόν αλλά και παλαιοτέρα και δεν προσφέρει τίποτα στην απελπισία των ανθρώπων που υποφέρουν από τα λάθη, τις παραλείψεις και την «πολιτική των αστερίσκων».

Ούτως ή άλλως η επόμενη μέρα, η οποία δυστυχώς είναι το κριτήριο και η αγωνία νέων και παλιών, θα είναι πολύ διαφορετική από αυτή που σχεδιάζουν αυτοί που έχουν έμμονες ιδέες για την εξουσία. Κανένας δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι πολίτες μπορεί να μην μιλούν, αλλά τώρα πια δεν ξεχνούν. Κυρίως δε, κανένας δεν πρέπει να ξεχνά ότι τους εργαζόμενους και την κοινωνία τους αφήνουν αδιάφορους οι ευκαιριακοί εναγκαλισμοί και οι βαρύγδουπες παρεμβάσεις  με κρυφή ελπίδα το καλύτερο πλασάρισμα στο δρόμο για την εξουσία. Θέλουν λύση και τη θέλουν τώρα!