Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

"Τρεχάτε ποδαράκια μου…"


Στις 3 Αυγούστου με δελτίο τύπου ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας  μας πληροφορούσε για το πρωτογενές πλεόνασμα των 2,8 εκατομμυρίων ευρώ και πανηγύριζε για την επιτυχία και τη διάψευση των "μεμψίμοιρων αντιπάλων".
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε και μάθαμε τα «κακά μαντάτα» σε σύσκεψη με βουλευτές, οι οποίοι έτρεξαν για να «βοηθήσουν». Στη σύσκεψη τονίστηκε « ... ο ένας μετά τον άλλον οι δήμοι προχωρούν σε στάση πληρωμών και αφήνουν τους εργαζόμενους απλήρωτους, τονίζοντας μάλιστα χαρακτηριστικά: Δυστυχώς και ο δικός μας δήμος ακολουθεί την ίδια μοίρα..."  και στη συνέχεια η Δημοτική Αρχή πρότεινε πέντε "σημεία – κλειδιά", τα οποία θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση και άμεση αντιμετώπιση επειγουσών αναγκών».

Σίγουρα τα οικονομικά θέλουν ειδικές γνώσεις και πάντα υπάρχουν ειδικές πτυχές που θέλουν τον ειδικό τους, όμως η απόσταση από την ανακοίνωση για πλεόνασμα 2,8 εκ., με την απειλή στάσης πληρωμών σε διάστημα ενός μήνα, είναι τεράστια!
 Βέβαια όσοι κατοικούν στην «Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν ότι εδώ και δύο χρόνια υπάρχουν περικοπές και μνημόνια! Γνωρίζουν τις σκληρές μειώσεις που έχουν δεχτεί οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γνωρίζουν ότι η σημερινή Τοπική Αυτοδιοίκηση περνάει την μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία του θεσμού. Γνωρίζουν και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στην πληρωμή λογαριασμών και φόρων που έχουν ως αποτέλεσμα οι Δήμοι να εισπράττουν λιγότερα χρήματα από αυτά που είχαν γράψει στον προϋπολογισμό! Αλλά όλα αυτά δεν προέκυψαν χτες! Υπήρχαν εδώ και δύο χρόνια και ακόμα οι πλέον αδαείς στα οικονομικά έβλεπαν αυτό που έρχεται και γι΄αυτό κάποιοι  σχολίασαν σκωπτικά το δελτίο τύπου του καλοκαιριού.


Στην περίπτωση του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας μάλλον υπήρξε και κάποιος εφησυχασμός. Ο Δήμος ήταν ο μοναδικός από τους 5 Δήμους της ευρύτερης περιοχής Πειραιά που δεν ήταν στο κόκκινο, όταν έγινε η καταγραφή και το πρώτο συμμάζεμα από το υπουργείο εσωτερικών, το χρέος ήταν ελεγχόμενο και δε φαινόταν σύννεφα στον ορατό ορίζοντα, τρανή απόδειξη το πρώτο 8μηνο της νέας διοίκησης πουν ήταν γενναιόδωρο και όχι σφιχτό, όπως επέβαλαν οι "νέες συνθήκες". Τότε μάλιστα υπήρξαν κριτικά δημοσιεύματα που προειδοποιούσαν και ζητούσαν τους τρίμηνους απολογισμούς και το ακριβές ποσό του χρέους. Δυστυχώς μάλλον επικράτησε η άποψη «ας τα βολέψουμε τώρα και βλέπουμε».

Πέρασε καιρός και μήνες μετά, η Δημοτική Αρχή στις λαϊκές συνελέυσεις, άρχισε να μιλά για το χρέος και εμφανίστηκαν τα πρώτα δημοσιεύματα για το "μπάχαλο" που παρέλαβε, χωρίς βέβαια να υπάρξει ποτέ επίσημη ενημέρωση με συνέντευξη ή δελτίο τύπου για το ακριβές χρέος.

Αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανησυχία. Ακόμα δεν υπήρξε ανησυχία όταν την Άνοιξη η πρώην υπεύθυνη των οικονομικών του Δήμου με άρθρο της ανέλυε τα προβλήματα, εξηγούσε τις δυσκολίες και πρότεινε λύσεις. Τότε μιλούσε για δάνειο "σκούπα" με χαμηλό επιτόκιο και με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του που θα αναχρηματοδοτήσει τα υπάρχοντα δάνεια... και διατύπωνε απλές, πρακτικές προτάσεις για νοικοκύρεμα και έξοδο από το οικονομικό αδιέξοδο.
Στη γειτονική Νίκαια η Δημοτική Αρχή λειτούργησε διαφορετικά. Μόλις ανέλαβε, με χρέος διπλάσιο από τον Δήμο Κερατσινίου -Δραπετσώνας με  συνέντευξη τύπου ενημέρωσε τους πολίτες, τι αναλαμβάνει και τι πρωτοβουλίες θα πάρει για την εξυγίανση των οικονομικών και τη βιωσιμότητα του Δήμου ως οργανισμού που μπορεί να παρέχει κάποιες υπηρεσίες. Επιπλέον προχώρησε άμεσα σε ρυθμίσεις χρεών και πήρε πρωτοβουλίες, βάζοντας και την αντιπολίτευση στο παιχνίδι.
Κάποιος θα πει ότι εδώ υπήρχε το πρόβλημα της ΔΗΚΕΠΑ. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πρόβλημα με τη ΔΗΚΕΠΑ δεν ήταν τεράστιο εξ αρχής. Η εταιρεία λειτουργούσε και παρήγαγε έργο, συμμετείχε σε εκδηλώσεις, είχε εισπράξεις από το κολυμβητήριο και τα προγράμματα, είχε παρουσία στην  κοινωνία. Το πρόβλημα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα για να φτάσουμε στο σημερινό αδιέξοδο! Δυστυχώς τα Διοικητικά Συμβούλια και η Δημοτική Αρχή που τα διόριζε δεν πήραν μέτρα «νοικοκυρέματος». Ακούστηκαν φωνές, γράφτηκαν άρθρα, σπαταλήθηκαν ατελείωτες ώρες σε συνεδριάσεις και συμβούλια, και ποτέ δεν πάρθηκε μια οριστική και βιώσιμη απόφαση. Πάντα μισόλογα και ατάκες για εντυπωσιασμό!

Και τώρα μπροστά στο αδιέξοδο οι αρμόδιοι τρέχουν,  ζητούν και καλά κάνουν, η αλήθεια είναι ότι στο τραπέζι έπεσαν και κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις, προτάσεις και διεκδικήσεις με τις οποίες δεν μπορεί να διαφωνεί κάποιος γιατί είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά έχουν αργήσει! 
Κλείνοντας, τα ερωτήματα παραμένουν γιατί δεν έχουν δοθεί πειστικές απαντήσεις:  Γιατί όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δεν είχαν προγραμματιστεί έγκαιρα και προληπτικά; Υπήρχε ένδεια προσώπων στο οικονομικό επιτελείο ή όλα πήγαιναν καλά και ξαφνικά προέκυψε ένα τεράστιο πρόβλημα! Γιατί η Δημοτική Αρχή, τόσους μήνες, αντί  να παρέμβει στην κατεύθυνση αυτή και να αναλάβει πρωτοβουλίες σπαταλούσε το χρόνο της σε "πυροτεχνήματα"  τύπου formula, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, Ναυμαχία Σαλαμίνος, κ.λπ; Γιατί δεν εφάρμοσε το σχέδιο που είχε έτοιμο και διαφήμισε με τόσο πάθος πριν τις εκλογές;
Τώρα πλέον όλα είναι δύσκολα.  Χάθηκε χρόνος πολύτιμος,  πολλοί Δήμοι έχουν πρόβλημα, τα αιτήματα είναι πολλά και οι λύσεις δύσκολες.
  Το μόνο καλό είναι ότι πλέον υπάρχει απόλυτη συνείδηση του προβλήματος και της ευθύνης, ώστε να μην «σκάσει» ο Δήμος και βεβαίως είναι σημαντικό που έστω και τώρα κάποιοι έβαλαν τα πόδια στον ώμο και τρέχουν για να προλάβουν τα χειρότερα…